Zaman nedir? Diye sorsam herkes kendince cevap verir. Dünya üzerinde ne kadar çok insan varsa zamanın tanımı da o kadar diyebiliriz. Birbirinin hayatına uzaktan bakan, özenen, kıskanan, bolca keşkeleri olan insanlar tanıdım. Gidip her birisine şunu söylesem ve bir umut olsa içlerinde; onun zamanıyla senin zamanın eşit.
Zamanla ilgili bir çok film yapıldı, izlemişsinizdir. Satın alınan zamanlar, zamanı bittiği için ölen insanlar, birinin zamanına göz diken onun zamanını çalmak isteyen insanların olduğu filmler. O filmlerde zengin olmak demek, istediği kadar zamanının olması demek.
O kadar değerli olan zaman, her uyandığınızda otomatik olarak size hediye ediliyor. Bunun için bir şey yapmanıza gerek yok. Peki biz bu hediyenin kıymetini ne kadar biliyoruz?
Lise yıllarımdan beri; kendime zamanlı hedef koymak ve o gün içinde mutlaka yapmak, benim kendi kendime verdiğim bir söz oldu. Yapamadığım zaman çok huzursuz oldum, içim içimi kemirdi ve pek çok gece çok geç saatlere kadar uyumadan verdiğim sözü yerine getirebilmek için çalıştım, bitirdim ve huzurla uyudum. Çevremdekiler bana hiç anlam veremiyorlardı.
Yarın yaparsın!
Kendini bu kadar hırpalama!
Çalışma hayatına başladığımda bu özelliğimin hep avantajını gördüm. Yönetici olduğum zaman ekip arkadaşlarıma bunun önemini defalarca kere söyledim, onların önünde örnek oldum lakin şunu gördüm ki, Hedefi olmayanlar, zamanı çok hor kullanıyor, sürekli erteliyor. Benim için; ertelemek en tehlikeli hastalık. Bir kere o çarka girdiğiniz zaman çıkmakta çok zorlanıyorsunuz. Çünkü sadece o gün ertelemiyorsunuz ki, daha önceki günlerde erteledikleriniz de birikmiş olarak sizi bekliyor zaten, bir tane daha eklemek sadece kaosa neden olur başka da bir işe yaramaz.
Çalışma hayatında veya evinizde hiç fark etmez, uyandığınızda o günü pratikçe bile planlarsanız, yürüyeceğiniz yolun haritasına sahip olursunuz, kaybolmazsınız. Burada alışkanlıklar devreye giriyor işte! Hayat seçimlerden ibaret. Tüm gün yataktan çıkmamak da bir seçim. Bir gün içinde onlarca işi
bitirmek de bir seçim. Hayattan tam olarak ne istiyoruz? Kaos mu? Huzur mu? Ben işte tam da bu yüzden programlı yaşamayı önemsiyorum.
Hayatımda hep hedeflerim var, birine ulaşıyorum, geçiyorum aynanın karşısına ve gözlerimin içine bakıyorum, en içine ve diyorum ki; Aferin, bunu yapabileceğini biliyordum. Seni kutluyorum. Kendinizi tanımak, fark etmek ve değer vermek çok önemli. Ödüllendirmek için de bonkör olun, çok iyi geliyor. Bu hayata sadece uyumak, yemek yemek, nefes almak için gelmiş olamayız!!! Sen bu dünyada ne fark yarattın? Neler başardın? Biliyorum ancak cirimimiz kadar yer yakabiliriz. Kimimiz az, kimimiz çok, lakin bence mutlaka bir fark yaratabiliriz.